Gebruikt een klant één condoom per bezoek, of zijn het er regelmatig ook twee? En vroegen de exploitanten nu wel of niet een vergoeding voor de voorbehoedsmiddelen en consumpties die de dames gebruikten? Zo gedetailleerd ging het eraan toe in een geschil tussen de Belastingdienst en twee bordeelhouders die als V.O.F. hun ‘privéhuis’ drijven. Laatstgenoemden kregen een informatiebeschikking opgelegd, die door Rechtbank Gelderland is vernietigd.
Best netjes
De Belastingdienst nam de administratie van het privéhuis nauwkeurig onder de loupe. Best netjes, was aanvankelijk het oordeel na een bedrijfsbezoek. Al vond de betrokken belastingambtenaar het wel nodig dat gedurende twee maanden deelonderzoeken zouden worden gedaan naar de heffing van omzetbelasting en loonheffing/premie ZVW. Voor de (niet inhoudelijk beoordeelde) kasadministratie kregen de exploitanten huiswerk op. Alle door de klant betaalde bedragen zullen aan de debetzijde (inkomsten) geboekt worden; alle netto uitbetaalde bedragen aan de dames aan de creditzijde; alle overige ontvangsten en stortingen aan de debetzijde; alle overige uitgaven en opnames zullen aan de creditzijde.
Alleen cash
Jaren later struikelde de Belastingdienst erover dat er vrijwel uitsluitend contant geld omging in het bordeel, en dit zonder dat deze geldstromen tot in detail werden bijgehouden, waardoor controle van de ontvangsten en uitgaven onmogelijk was. Ook werd niet duidelijk of en welke compensatie de werkzame dames de exploitanten betaalden voor koffie, thee, condooms en schoonmaakmiddelen, terwijl die wel werden afgetrokken als zakelijke kosten. Die betalen we zelf, zeiden de sekswerksters. In de kasadministratie werden verder contante privé opnamen als ‘sluitpost’ geboekt. Nette ronde bedragen en het kassaldo eindigde iedere week op nihil. Al met al kwam de inspecteur tot het oordeel dat de bordeelhouders zich op onderdelen niet hielden aan de administratieplicht van artikel 52 van de AWR, en dat is voor een juiste winstbepaling wel noodzakelijk. bewijs maar eens dat het klopt, droeg hij de vennoten op.
Artikel 52 AWR
Daar zaten de vennoten echt niet op te wachten en ze tekenden bezwaar aan. Ze kregen de rechter aan hun zijde. Een redelijke verdeling van de bewijslast brengt met zich dat op de inspecteur de last rust om aannemelijk te maken dat in het onderhavige geval niet is voldaan aan de administratieplicht van artikel 52 AWR, oordeelt Rechtbank Gelderland. Volgens de Rechtbank is de inspecteur hierin niet geslaagd. Die had onvoldoende zwaarwichtige gebreken in de administratie aannemelijk gemaakt die een informatiebeschikking rechtvaardigen. Meer in het bijzonder heeft de Inspecteur niet aannemelijk gemaakt dat er dusdanige gebreken in de administratie rondom de ontvangsten en zakelijke uitgaven zijn dat belanghebbenden niet aan hun administratieplicht hebben voldaan. En toen kon de informatiebeschikking de prullenbak in.