Een ontslagen statutair bestuurder van een facilitair dienstverlenend bedrijf heeft recht op een wat hogere transitievergoeding dan hij heeft ontvangen na zijn ontslag. Dat heeft de rechter geoordeeld in een zaak die de oud-bestuurder had aangespannen.
Berekening periode
De ontslagen bestuurder vindt dat hij recht heeft op een hogere transitievergoeding: € 493.809,66, in plaats van de uitbetaalde € 200.553,99. Hij stelt dat Compass Group voor het berekenen van de transitievergoeding heeft gerekend met een lager maandloon dan waarop hij recht had. Dit komt allereerst omdat Compass Group voor het berekenen van zijn gemiddelde variabele beloning een te korte periode heeft genomen – drie in plaats van vier jaar – en ten onrechte zijn ziekteperiode heeft meegerekend. Met verwijzing naar de kantonrechtersformule, het Besluit loonbegrip vergoeding aanzegtermijn en transitievergoeding van 11 december 2014 (het Besluit) en van de regeling looncomponenten en arbeidsduur van 12 december 2014 (de Regeling), wil de man voor de periode waarover de variabele beloning moet worden berekend het gemiddelde over vier bonusjaren meenemen en wel de jaren 2017 tot en met 2020, die een beter en representatiever beeld zouden geven van zijn gemiddelde inkomsten.
Op grond van artikel 3 lid 1 en onder c van het Besluit wordt het loon voor de berekening van de transitievergoeding uitgebreid met de overeengekomen variabele looncomponenten verschuldigd in de drie kalenderjaren vóór het jaar waarin de arbeidsovereenkomst eindigt, gedeeld door 36. Dat is een strikte formulering die in beginsel geen ruimte laat voor uitzonderingen, constateert de rechtbank.
De arbeidsovereenkomst is geëindigd in 2022. Het gaat nu dus om het gemiddelde in de jaren 2019, 2020 en 2021, zoals Compass Group terecht heeft betoogd.
De ziekte van de ontslagen bestuurder is geen aanleiding om een andere referentieperiode te nemen. De man heeft nog gewezen op artikel 2 en artikel 3 van de Regeling, waarin perioden van ziekte buiten beschouwing worden gelaten, maar die artikelen zijn hier niet van belang. Die zien op het berekenen van de gemiddelde arbeidsduur en op provisie of stukloon, wat geen rol speelt in deze zaak.
Daarnaast is niet gebleken dat de ontslagen bestuurder in de periode 2020 tot en met 2021 vanwege zijn ziekte geen bonus heeft ontvangen. Compass Group heeft gemotiveerd aangevoerd dat zij in 2020 en 2021 aan niemand een bonus heeft uitgekeerd, omdat het bedrijf vanwege COVID-19 in zwaar weer verkeerde, duizend werknemers heeft moeten ontslaan en alleen dankzij overheidssteun overeind kon worden gehouden. De laatste bonus voor de ontslagen bestuurder (over 2019) werd in januari 2020, dus voordat corona uitbrak, aan hem uitbetaald.
Bonussen
Daarnaast oordeelt de rechter onder meer dat de oud-werkgever een gedeelte van een bonus niet heeft uitbetaald, terwijl de oud-statutair bestuurder daar wel recht op had. Dat deel was ook onterecht niet meegenomen in het berekenen van de transitievergoeding. Bij de al uitgekeerde vergoeding van ruim 200.000 euro komt daarom nog ruim 10.000 euro. Andere bonussen zoals een pensioencompensatie, opties en een Deferred Annual Bonus telt de rechter niet mee voor het berekenen van de transitievergoeding. Deze vielen niet onder de Regeling looncomponenten en arbeidsduur of waren niet verschuldigd in de drie kalenderjaren voor het jaar waarin de arbeidsovereenkomst eindigde.
