Een accountant kwam in hoger beroep bij het gerechtshof ’s-Hertogenbosch met een nieuwe rittenadministratie, waaruit moest blijken dat hij zijn Porsche Cayenne in 2016 voor niet meer dan 500 kilometer voor privédoeleinden had gebruikt. Het hof is echter niet overtuigd. De ter zitting afgelegde verklaringen van de accountant doen afbreuk aan de door hem opgestelde nieuwe (tweede) rittenadministratie en de daaraan toe te kennen bewijskracht.
De in België woonachtige accountant heeft een eenmanszaak waarmee hij zijn eigen accountantskantoor exploiteert. In 2016 reed hij in een Porsche Cayenne met een cataloguswaarde van € 121.669, die hij tot het ondernemingsvermogen rekende. In zijn IB/PVV-aangifte nam hij geen bijtelling wegens privégebruik van de auto op. Na een boekenonderzoek corrigeerde de Belastingdienst dat en legde bovendien een vergrijpboete op. De inspecteur had een derdenonderzoek bij de dealer van de auto uitgevoerd en de informatie van de dealer vergeleken met de rittenadministratie van de accountant. Daar zat wel wat verschil tussen, constateerde de inspecteur.
Rechtbank
De accountant spande een rechtszaak aan over onder meer de bijtelling de vergrijpboete. Bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant behaalde hij een klein succesje. Wat de bijtelling betreft kreeg de Belastingdienst weliswaar gelijk, maar de vergrijpboete werd geschrapt. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de fiscus niet aannemelijk gemaakt dat er sprake is van (voorwaardelijke) opzet bij de accountant. Het enkele feit dat hij beroepsmatig aangiften en jaarrekeningen voor anderen verzorgt, maakt nog niet dat bij de accountant sprake is van (voorwaardelijke) opzet tot het doen van een onjuiste of onvolledige aangifte.
Hoger beroep
De accountant tekende hoger beroep en kwam bij het gerechtshof ’s-Hertogenbosch met een nieuwe rittenadministratie. Het hof stelt voorop dat op de accountant de bewijslast rust te doen blijken, dat wil zeggen: overtuigend aan te tonen, dat de auto op jaarbasis voor niet meer dan 500 kilometer voor privédoeleinden is gebruikt. Dit is een verzwaarde bewijslast. Het bewijs moet objectief verifieerbaar zijn, zodanig dat ieder tot de conclusie komt dat de auto op jaarbasis voor niet meer dan 500 kilometer voor privédoeleinden is gebruikt.
Achteraf opgestelde kilometeradministratie
Daarnaast stelt het hof voorop, dat een administratie regelmatig moet worden bijgehouden om een goede vastlegging van de werkelijkheid te garanderen en dat een na afloop van enig jaar opgestelde kilometeradministratie het risico met zich brengt dat de werkelijkheid niet goed wordt weergegeven. Aan een achteraf opgestelde kilometeradministratie komt dan ook minder bewijskracht toe dan aan een dagelijks bijgehouden kilometeradministratie en met een achteraf opgestelde kilometeradministratie zal niet snel kunnen worden voldaan aan de bewijsmaatstaf van doen blijken.
Geen betrouwbare weergave
Het hof is van oordeel dat de accountant tegenover de gemotiveerde betwisting door de inspecteur niet heeft doen blijken dat de nadien opgemaakte rittenadministratie(s) een betrouwbare weergave vormen van het gebruik van de auto. De accountant heeft het door hem in aanmerking genomen aantal kilometers woon-/werkverkeer, noch de in de rittenadministratie opgenomen zakelijke ritten voldoende onderbouwd. De inspecteur heeft in hoger beroep de nieuwe (tweede) rittenadministratie op diverse onderdelen betwist. De accountant is ter zitting ingegaan op deze geconstateerde verschillen en heeft verklaard hoe de desbetreffende ritten in de nieuwe (tweede) rittenadministratie hadden moeten worden opgenomen. Dat doet afbreuk aan de door hem opgestelde nieuwe (tweede) rittenadministratie en de daaraan toe te kennen bewijskracht, oordeelt het hof. De door de inspecteur benoemde gebreken en de reactie van de accountant daarop maken dat het hof van oordeel is dat de accountant niet heeft doen blijken dat de auto in 2016 voor niet meer dan 500 kilometer voor privédoeleinden is gebruikt.
De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond is en dat de uitspraak van de rechtbank zal worden bevestigd.
Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch, ECLI:NL:GHSHE:2023:2302
