De berichtgeving op Accountancy Vanmorgen over banken die met de Wwft in de hand afscheid willen nemen van klanten of anderszins streng zijn op vermeende witwasrisico’s roept regelmatig reacties op van lezers met vergelijkbare ervaringen.
Zo meldt sitebezoeker Emile bijvoorbeeld: “Ja ik wilde een vastgoed B.V. oprichten ivm een project waarin ik risicodragend deelnam. Nou was t dat ik een hele goede relatie heb met de Rabo anders had ik t somber ingezien. Het heeft mij een half jaar gekost voor ik t rond had. Met alle gevolgen van nadien. Ik kon geen rekeningen uitschrijven en dat ging over forse bedragen. Heel vervelend! Meest hinderlijke vraag was: ‘’heeft U al een compliance officer in dienst genomen’’ alsof ik een multinational ben!”
Historicus
Een vrij hilarisch voorbeeld van Wwft-gespeur van een bank wordt besproken in een blog van historicus Jona Lendering op zijn site Mainzer Beobachter. Lendering werd benaderd door een Italiaanse die een boek schrijft over de geschiedenis van Perzië en dook uit zijn archief enkele relevante foto’s voor haar op. Voor de tijd die hij daaraan besteedde stuurde hij de schrijfster een factuur. Niks aan de hand, totdat Lendering ineens door zijn bank (ING) werd benaderd, beschrijft hij in zijn blog. ING had namelijk een betaalopdracht uit het buitenland ontvangen met als omschrijving “nine photos of several Persia-related themes”.
Die omschrijving doet de bank kennelijk vermoeden dat het mogelijk om een verdachte transactie gaat, beschrijft Lendering: “Het komt erop neer dat de bank met een reeks zoekwoorden digitaal speurt naar alles wat een verdachte transactie kan zijn. De aanname is daarbij dat mensen zulke betalingen zelf aangeven met woorden als “verkoop heroïne”, “Revolutionaire Garde” of “wapens”. Het systeem is absurd en iedereen weet het. Al zolang dit soort digitale sleepnetten worden geworpen, gebruikt iedereen met familie in Iran of met wetenschappelijke contacten trefwoorden als “bloemetjes”, “drop en pindakaas” of “Luxemburg”. Ofschoon ik geen ervaring heb op crimineel gebied, vermoed ik dat ook criminelen op deze manier het systeem ontwijken. Hoe de politie crimineel geld wel moet opsporen weet ik ook niet, maar dit is in elk geval niet de manier.”
Afscheid van ING
ING stuurde Lendering een (nogal gebrekkig geformuleerd) vragenformulier om het witwasrisico van de verdachte transactie te bepalen. De historicus werkte braaf mee, maar besloot naar aanleiding van de kwestie toch maar om afscheid te nemen van zijn bank…
____________________________________________________________________________________________
Interessant! Online Lunch & Learnsessie WWFT op 10 december a.s. met Gert van den Brink