mr. Sjoerd Bosma

In mei 2020 heeft rechtbank Noord-Nederland uitspraak gedaan in een geschil over de WOZ-waarde van een zonnepark. Die uitspraak roept de nodige vragen op omdat deze op onderdelen niet in lijn is met de huidige jurisprudentie.

Op 31 januari 2020 oordeelde de Hoge Raad over de correctie voor technische veroudering bij het bepalen van de gecorrigeerde vervangingswaarde. In het bijzonder ging de Raad in op de restwaarde die, tezamen met de levensduur van het object, de basis is voor de correctie technische veroudering. De uitleg die gemeenten geven aan het begrip restwaarde is niet juist, aldus de Hoge Raad. Voor de praktijk betekent dit dat veel WOZ-waarden wellicht te hoog zijn: controle en correctie van de WOZ-waarde kunnen te hoge heffingen voorkomen.

De wijze waarop de WOZ-waarde wordt bepaald is niet altijd duidelijk voor degene die de WOZ-waarde ontvangt. Die duidelijkheid is wel van belang omdat de WOZ-waarde van belang is voor de heffing van belastingen. Duidelijkheid over de waardebepaling kan wel worden verkregen, onder meer door het, gelijktijdig met het indienen van een bezwaar, opvragen van het taxatieverslag én het opvragen van ‘de op de zaak betrekking hebbende stukken’.

De WOZ-waarde van woningen en van rijksmonumenten wordt altijd gesteld op de waarde in het economische verkeer, ofwel de marktwaarde. Voor bedrijfspanden en andere niet-woningen zoals ziekenhuizen, scholen, industriële complexen, wordt de WOZ-waarde gesteld op de waarde in het economische verkeer, tenzij de gecorrigeerde vervangingswaarde hoger is; als dat zo is dan wordt de WOZ-waarde op die gecorrigeerde vervangingswaarde gesteld.

De WOZ-waarde van zogenoemde incourante onroerende zaken wordt bepaald volgens de gecorrigeerde vervangingswaardemethode. Bij deze methode gaat de discussie veelal over de omvang van de correcties wegens technische en functionele veroudering en over de waarde van de grond. Het uitgangspunt bij de technische correctie staat momenteel ter discussie: een toenemend aantal gemeenten past een gewijzigd uitgangspunt toe waardoor de omvang van deze correctie afneemt. Dat kan ineens tot een hogere WOZ-waarde leiden en dat is niet terecht.

De WOZ-waardering van bedrijfspanden geschiedt veelal op basis van de zogenoemde huurwaardekapitalisatiemethode. Dat die methode niet eenvoudig is en vaak een bron van discussie vormt, bleek ook uit de uitspraak van 1 februari 2019 van Rechtbank Noord-Holland. De gemeente bleek niet in staat om de vastgestelde WOZ-waarde te onderbouwen; de eigenaar van de onroerende zaak evenmin.

Voor huurders in de vrije sector is het vaak onduidelijk of zij tegen de vastgestelde WOZ-waarde in bezwaar en beroep kunnen gaan. Is er wel voldoende belang bij de WOZ-waarde, zodat de rechter over de hoogte van de WOZ-waarde ook daadwerkelijk een uitspraak gaat doen? Dat belang kan liggen bij een hogere dan wel een lagere waarde. De uitspraken van rechters zijn op dit punt niet altijd eenduidig.